top of page

OVER DE VLOER 

Over de Vloer is een muziektheaterstuk over de periode waarin je eind twintig bent, en je vrienden je familie zijn. Op die leeftijd waaieren veel vriendengroepen uit en gaan vriendschappen kapot, omdat de levensinvulling van vrienden in die fase plotseling erg uiteen kan lopen. In ‘Over de Vloer’ komt de vriendschap tussen Joos en Tess, twee eind-twintigers, onder druk te staan als Joos carrière maakt binnen een prestigieus bedrijf en Tess haar bohemian leventje als creatieve duizendpoot blijft doorzetten. Samen proberen ze een laminaatvloer te leggen, maar omdat Joos geen tijd meer heeft en Tess niks alleen kan, komt de vloer nooit af. Terwijl hun vriendschap eerst vanzelfsprekend was als gelegd kliklaminaat, lijken de planken nu niet meer op elkaar aan te sluiten. ‘Over de Vloer’ is een afscheid van de periode waarin de tijd eindeloos lijkt en je als vrienden het overgrote deel van je leven met elkaar doorbrengt omdat er nog geen sprake is van fulltime banen of drukke gezinnen. 

 

Over de Vloer werd uitgevoerd in het Tropentheater Amsterdam, onder productiehuis Debut Amsterdam. Deze voorstelling was onderdeel van het evenement 1+1 (gecreëerd door Lou).

De kaartjes werden per tweetal, per stel vrienden verkocht. Na afloop vond er een filosofische discussie plaats over vriendschap, met host Casper Vuurmans en het publiek dat uit stellen vrienden bestond (variërend tussen de zeventien en tachtig jaar uit) 

REVIEW

‘De humoristische opzet wordt verrassend doorspekt met liedjes en invoelbare melancholiek. Lou Kranen schreef drie nummers waaruit zoveel talent voor melodie en tekst naar voren komt, dat ze het openingsnummer van Toon Hermans eigenlijk niet nodig heeft.’ - Kees Hogenbirk kunstcriticus (over Over de Vloer)

​

Credits

Scenario, muziek, spel, zang Lou Kranen
Spel en zang Tamara Schilder
Productie Lisa van der Pluijm (Debut Amsterdam)
Host Casper Vuurmans

Flyer Laurent van Beek

Altijd 

Waar is de tijd dat we houten latten in elkaar lieten vallen

Puzzelvloeren maakten

Waarvan het hout langzaamaan zou gaan slijten onder onze gezamenlijke passen  

Nu zijn de dagen te kort om te vieren

Er moet wat gebeuren

Dat begrijp ik ook

Maar kunnen we ‘t vanavond niet

Voor één keer laten gebeuren

Het laten voor wat het is?

De lucht zal ons omgeven

Wachten op het krieken zonder reden

Samen ademen en weten dat we elkaar altijd zullen vinden

Altijd altijd altijd altijd altijd altijd altijd waar is de tijd

Van de wereld aan onze voeten

Dat we de straten befietsten met bravoure

Zodat het asfalt langzaam zou gaan slijten

Onder onze gezamenlijke toeren.

Nu zijn de dagen te kort om te vieren

Er moet wat gebeuren

Dat begrijp ik ook

Maar kunnen we ‘t vanavond niet

Voor één keer laten gebeuren

Het laten voor wat het is?

De lucht zal ons omgeven

Wachten op het krieken zonder reden

Samen ademen en weten dat we elkaar altijd zullen vinden

bottom of page